Şokella
- Eskiden oldukça modaydı. Diş macunu tüplerine benzer tüplerde satılırdı. Köşe başındaki bakkal amcadan bir tane alınır, tırtıklı kapağı hemen açılır, doğrudan ağıza doğru akıtılmaya başlanırdı. Tüpün içinde olan tüm şokellayı yemek için değişik taktikler geliştirilirdi. Tüp sonundan başlanarak ağız kısmına doğru yavaş yavaş kıvrılır, her aşamada bir miktar daha çukulata ağıza akardı. Bu ürünün en problemli yanı, çok hızlı tükenmesi ve en sonunda alüminyum tadı gelmesi idi. Bi de çukulatayı emmeye calışan dilin ucunda, çukulata tüpünün ağzı büyüklüğünde bir yuvarlak iz oluşur ve bu iz 2 dakka dilde öööle dururdu. Ahhh ahhh, neydi o günler, hani olsa da yesek.
- Bir de tüpü tersinden açıp şokellayı yemek vardır ki, burdaki hazzı anlatmak kelimelerle tarif edilemez. Yanaklarının kenarlarını yırtılmasını göze alabiliyorsan bir seferde maksimum şokellayı ağzına sıkabilirsin. Hmmmmm mmmmm mmmmm nefiss nefissss…
- Şokella'nın hani otellerde, otobüste tek ekmeklik reçelleri içine koydukları plastik kutular var ya, hah işte onların içinde satılanları da vardı. Bi de kaşığı olurdu uzun bir damla şeklinde. O da ayrı bi keyifti, onunla kabın dibini kazımak falan... Ama o kabartma yazılar arasına sıkışanları alamamak bir iç burukluğu yaratırdı. Hala hatırlarım 40 lira olduğunu. Biraz daha burkuldum, yazamayacam.
- He bir dakka! Şokella-Çubuk Kraker düetini nasıl unuturuz? Kantinden alınan şokella tüpünün içine sokup çıkarılan o güzelim çubuk kraker. Velhasıl tuz tanecikleri barındıran çubuk kraker ve şokellanın çikolatasal eğrileri garip bir yerde buluşur, bana tatlı&ekşi veya curry denen sosların keşfinin ilkokul yıllarıma daynadığını düşündürür.
- Ortada bi yeri hava dolu olurdu tüpün. Tam ağzına doğru büyük bir keyifle sıkarken tıss diye bir ses çıkardı ve çikolata inceliverirdi. Bazen bu ses tıss'tan öteye gidebilirdi; pıt.
- Ağzına sıkarsın sıkmasına da, durursun bi süre sonra. Ama kapaa kapamayı unutursan bıraktıın yere akmaya devam eder eşşek şokella; masa, defter, annenin en sevdii örtüsü. Hatta bazen bilirsin akıcaanı, onun için aazına tutarsın ama sıkmazsın, yavaş ama lezzetli olur. Hoştur şokella.
- İçindeki bitinceye kadar emdikten sonra, iyicene emip dilime takılmasını sağlayıp, sallayıp durmaya bayılırdım ben.
- Tüpün üzerindeki resme bakılırsa ekmeğe sürmek üzere yapılmış bi maddeydi. Hep emdim. Ekmeğime sürmemeye niyetliyim.
- cocukken muzur şey diye ve hep hasta olduğum için şokella yememe hiç izin vermediler. ben de bi süre sonra unutmuştum. ama siz bu eksikliğimi yüzüme vurdunuz ve bugün 23 yaşımdayım, hayatımda ilk defa şokella yedim. walla çok güzelmiş.
- Yazlığa gidince annem yemek hazırlamaya üşenirdi de ekmeğe şokella sürer yanında da bir bardak meyva suyu veriridi. Allahım ne güzel bir fix menüydü bu, her gün zevkle yerdik.
- Şokellayı hem çok seviyorum hem de nefret ediyorum. Rahmetli anneannem bana sevdirdi ve sonuma sebep oldu. 28 yaşında ülserli ve gastritli bir balina oldum. Hala da bana yasak olduğu halde yerim evde özel bi dolabım var orda saklarım, kimse yemesin diye de işaret koyarım. Offf canım çekti, sahur vakti bizimkiler bişeyler hazırlıyor, kesin ramazan pidesini de ısıtmışlardır, şimdi pidenin üstüne onu sürecen ve.... ayy ben dayanamıyorum.
- Şimdi tüpün içindeki şokellayı içime "ffhüüp" diye çekip de mi yesem; yoksa tüpü sıkıp tembelce şokellanın ağzıma akmasını mı beklesem? Şokella yerken bu seçimi hep yapmak zorunda kalmışımdır.