Eskiden oldukça modaydı. Diş macunu tüplerine benzer tüplerde satılırdı. Köşe başındaki bakkal amcadan bir tane alınır, tırtıklı kapağı hemen açılır, doğrudan ağıza doğru akıtılmaya başlanırdı. Tüpün içinde olan tüm şokellayı yemek için değişik taktikler geliştirilirdi. Tüp sonundan başlanarak ağız kısmına doğru yavaş yavaş kıvrılır, her aşamada bir miktar daha çukulata ağıza akardı.
Bu ürünün en problemli yanı, çok hızlı tükenmesi ve en sonunda alüminyum tadı gelmesi idi. Bi de çukulatayı emmeye calışan dilin ucunda, çukulata tüpünün ağzı büyüklüğünde bir yuvarlak iz oluşur ve bu iz 2 dakka dilde öööle dururdu. Ahhh ahhh, neydi o günler, hani olsa da yesek.