Arkadaşa Rastlama
- Yolda bir arkadaşınla karşılaşıp muhabbet ettikten sonra bir tebessümle vedalaşırsın ama bu gülümseme 30 sn. daha suratına yapışıp kalır ve sen şebek gibi güleç bi halde bilinçsizce yoluna devam edersin. Kendine, "Yaw ben nie gülüyom yaa" diye sorduğunda artık aklın başına gelmiş demektir.
- Sevmediğin ama aynı sınıfta olduğun için merhaba ettiğin birine rastlarsın. Sahte bir gülümseme ile beraber, samimiyete göre öpülür, ya da yanyana gelinir. "Naber nassın ya?" der, "İiyim sen nassın ya?" deriz, o da "İiyim ya işte." falan der, konuşulacak herşey biter, bir an sessizlik olur ve sonra "Hadi görüşürüz." denir. Tam ayrılırken; hasktir! aynı yöne gidiyomuşuz meğerse. Ama bu sonradan farkedildiği için biri daha önde olur ve mecburen daha hızlı yürür. ''Senle yürümek isterdim ama bi yere yetişmem lazım'' gibisinden yürüyüş boyunca etrafınıza bakmazsınız. Sonra uzaklaştığını düşündüğünüzde kafanızı kaldırır, etrafı kolaçan edersiniz. Evet evet gitmiş. Şimdi huzurlu bi şekilde yürüyüp ona gıcık olan diğer arkadaşlarınıza, "Bugün onu gördüm ayy gıcık kız." falan diye bahsedebilir, hatta dedikodu yapabilirsiniz.
- Niye her gün okul, iş, servis gibi yerlerde gördüğümüz fakat hiç konuşup selamlaşmadığımız kişilerle farklı bir yerde karşılaştığımızda selam veririz?
- Sadece yanındaki kız, etc'ye karizmatik ve popüler görünmek için, piyasa bi yerde gezerken hiç samimi olmadığı, hatta sadece görüşten tanıdığı kişilerin yanına gidip eski ahbap gibi davranan, sonra da hava atacağı kişiye "Bak ne kadar çok kişi tanıyom, beni tanıdığına mutlu olmalısın." gibisinden bakış atan insanları şiddetle kınıyorum.
- Bi de herangi bir caddede gördüğün ve pek de samimi olmadığın birini selamlaştıktan on dakika sonra farklı bir caddede tekrar görme hadisesi vardır ki bu bence en cansıkıcı olanıdır. Hemen kaçmak isterim oradan deliler gibi ama olmaz ve yine aptalca bir gülümseme alır yanaklarınızı.
- Yolda hızla yürüken fazla samimi olmadıımız bi arkadaşla hızlı selamlaşma olayı vardır. Yürüyosunuz, arkadaş ters yönden gelio ve göz göze geldiniz: - A Abuz naaber? (dediniz, bu arada adımlarınızn etkisiyle yan yana geldiniz.) - İilik baba senden naaber? (dedi eleman, ama yan yana dönemini de geçtiniz, uzaklaşıyonuz iice birbirinizden) - İilik yaw, noolsun. İşte bu son cümlenin, aranızdaki uzaklıın artmasından dolayı tam duyulmadıı hissine kapılırsınız. Acaba duymadı mı son cümleyi? Amaan duymadıysa duymadı ya! Nedir yane...
- samimi olmadığın arkadaşla karşılaşmak kötüdür ama samimi arkadaşla karşılaşmak çok hoştur. gözlerin gülerekten öpüşürsün o da yetmez kucaklaşırsın, hafiften ter kokusunu hissedersin ama olsun onu da özlemişsindir. heyy gidi.
- Banane kardeşim samimi olmadıklarım beni görünce niye ben ter dökiym, bırakırım onlar kıllansın napıcam ulan diye. Hatta daha da kötü hissettirmek için kendimden emin snob bi bakış atarım "hah ezdim seni" gibisinden. Kendimden çetinleri de çıkmıyo deil o zaman bükemediğim eli öperim abiii abiim derim.
- samimi bi arkadaşla yürüyozdur. arkadaş yolda bi tanıdığına rastlar, kısa bi sohbete dalar ve nefis bi hıyarlık yaparak bizi tanıştırmaz. eh naapalım dururuz orda sap gibi. zaten yolun ortası. ara sıra etrafa bakarız, isteriz açılsın bizden bir laf katılalım ortama. ııh arkadaş yaptı bi kere öküzlüğünü. neyse biter sohbetleri. tokalaşılır filan. niye tanıştırmadın lan da denmez. yürünür ööle bir şey olmamış gibi. arkadaş başlar; 'bu varya bu şey..' diye bahsetmeye giden için. hiç şeyimizde diildir. arada haa, hımm filan deriz.
- "kıyafetim kötü" ya da "yanımdaki arkadaş ezik ayy şimdi karizmam bozulur" gibi kaygılarla yolda "piyasa" tabir edilen tiplerden gördükleri an kaçan insanları vicdanlarıyla hesaplaşmaya davet ediyorum.
- Karşılaştığımız bi arkadaşımız "Hiç gözükmüyon ortalıkta nerelerdesin?" diye sorduunda, "Ya napiim, işim gücüm var." diye cevap verdikten sonra kendi kendimize "Benim ne işim gücüm var ki?" diye sormaz mıyız?
- Yolda karşılaştıı bi insanla samimiyetinin derecesine karar veremeyerek durup durmamak konusunda tereddüt etmeyen var mı?
- Lise zamanı arkadaşları ile karşılaşmaktan nefret ederim. Aradan 10 yıl geçmiş, değişmişsin acayip. Hooop o günlere has değerlendirmeler, anılar, belki de unutmaya çalıştığın, hatta bu kompleksten dolayı kendini kariyerine verdiğin o salak gününü hatırlatıverir birisi. "Ulan uzun eşekte atlayamıyodun, hep yastıktın bu yüzden!"
- el sıkışırsın da yanak deydircezmi deydirmiycezmi ikilemi, kısa sürer, yolda karşıdan gelenle sağ sol kapışması gibi olur, biri hamle yapar, öbürü yapmaz ama anlamıştır hemen o da harekete geçer, ama öbürü geri çekilmiştir, eah diyip yanak yanağa vermeyle son bulur, bazen de bulmaz.
- Bazen elini uzatırsın karşındaki görmez, tam çekerken farkeder elini uzattığını bu sefer o el uzatır, hacivat karagöz gibi oluruzda aptal hissederiz kendimizi. Bazende hiç görmez karşımızdaki elmizi uzattığımızı, 4 sn havada durur belki görür diye, ardından çekeriz elimizi. Uydurmuyorum di mi olur öyle?
- en kötüsü o el havada adeta asılı kalıp karşıdakinin görmesine rağmen iplememesi durumudur, karşıdaki ezmiştir artık sizi, ne yapsanız kurtaramazsınız.
- Pek samimi olmadığımız bi arkadaşımıza rasladıımızda ismini hatırlayamamamız durumunda imdadımıza abi, baba, hoca vb gibi hitaplar yetişir ama biz yine de zirzopun adını hatırlıycam die uzaklara boş boş bakarız cümle aralarında...
- bi de o pek te yakından tanımadıımız ahbabımızla karşılaşıp ayaküstü bir iki laf ettikten sonra yolumuza devam ederken herifin ismini yanlış hatırladıımızı farketme olayı var. mustafa'ya İbrahim demişiz yaw.. neyse zaten çok da samimi diildik.
- Kim olursa olsun, tanıdık birine rastlanıldığında söylenen ilk şey "OooOooo!" olur. Ben yapmıyorum demeyin refleksif reaksiyondur çünkü bu.
- hocayla babayla idare ettikten sonra ayrılmadan önce kartvizitler verilir, bakarsın şööle bi kartvizite, tabii ya murattı bu çocuğun adı. sanki adını biliyomuşta o ana kadar söylememiş gibi son iki cümlede bikaç kez kullanırsın adını. vay murat vay. neyse muratcım görüşelim yaaa... ayrıldıktan sonra kartvizite bi daa bakılır, vay ibne Aria'ya girmiş. ne kadar alıyodur acaba orda?
- Yaninda bir arkadaşınla yürüyosundur ve karşıdan arkadaşının arkadaşı ama senin de tanışmışlığın olan bi eleman geliyodur. Bunlar o klasik "OooOoo!!!" tepkisini gösterdikten sonra öpüşür muhabbete başlarlar. Sen de adama selam vereyim, ayıp olmasın diye sürekli adamın suratına bakarsın ama adam arkadaşınla muhabbet ettiği için bi süre seni sallamaz, suratına bakmaz. Allahım ne iğrenç bir bekleyiştir o.