Hatıra Defterleri
- İlk ve ortaokul yıllarımızın en popüler olayıydı şüphesiz. Lisede artık olayın bilincine varıp, “Daha fazla rezil olmanın alemi yok!” diyerek vazgeçmişizdir bu sevdadan. “Sevgili arkadaşım, bana kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için çok teşekkür ederim.” diye başlar her yazı. Vee, “Seni seven ve daima sevecek olan arkadaşın.” diye de sonlanırdı mutlaka. Şöyle bir cümle vardır çok sık yazılan: Seni hiç unutmayacağım. Bu cümle aslında çok derin anlamlar taşır. Şöyle ki: Benim okul bittikten sonra senle işim olmaz ama yine de seni severim, elbet bir yerde karşılaşırsak, konuşuruz. Acaba çok mu paronayakça bir yaklaşım oldu? Aaah aah bir de bu defterlerin barındırdığı eşsiz maniler vardır: Seviyorum ama kimi En tatlı birisini Nasıl söylesem sana İlk harflerine baksana Bu mani zamanında pek ünlü olmuş, her yazının altında görülür olmuştu. Akrostiş esprisi çok hoşa gitmişti o sıralar! Tıkır tıkır fareler Tavanda gezindiler Daha yazacaktım ama Kalemimi yediler ya da, Yaza yaza yaz geldi Dallara kiraz geldi Daha yazacaktım ama Mürekkebim az geldi İşte bu tür maniler de “Artık baydım yazmaktan, kaçayım artık.” düşüncesinin edebi dışavurumu olarak gösterilebilir. Bir de hatıra defteri sahibinin ismini içeren maniler vardır, jest amacını taşıyan bu maniler de zamanında çok tutulmuştur. Hemen bir konu mankeni alıp, gösterelim örnekleri. Ayşe olsun. Bakalım: Patatesi haşladım Soymaya başladım Ayşe aklıma gelince Ağlamaya başladım Bir balık olacağım Denize dalacağım Bırak beni anneciğim Ayşe’yi bulacağım Bir de tüm kelimeleri aynı harfle başlayan atraksiyonlu sözler vardır (Aliterasyon da denilebilir buna!): Dileğim dileğinin dileğince olmasıdır. Günün gününden güzel geçsin. Sevenden sevilene sevgilerle sevgi dolu sözlerim hep seninle. Hmmmmm… Egzantrik manilerimizi de unutmamak gerekir: Kutuplar +63 derece olsa bile Ekvator - 63 derece olsa bile Dünya tersine dönse bile Seni hiç unutmayacağım.
- Sepet sepet yumurta Sakın beni unutma Unutursan küserim Gözlerinden öperim Hayatının bana ayırdığın bu bembeyaz sayfa gibi olmasını dilerim. Şans yağmurlarında şemsiyesiz kalman dileğiyle. Hayatın dikenli yollarında, güvenli bi şekilde ilerlemeni temenni ederim. Seni hiç bir zaman unutmayacak olan arkadaşın Abuzit. Unutma ki unutulanlar asla unutmazlar. Behey behey biz neler ettik, neler ettik ufakkene.
- Başkasının hatıra defterini okumaya çalışan zırtapozlar vardı. Ben senin en iyi arkadaşın değil miyim, derler, izin çıkmazsa küserlerdi???
- Bide şu geyik vardır. Yazanın ismi Ayşe Yılmaz olsun: S.S.V.D.S.O.A.A.Y (Seni seven ve daima sevecek olan Ayşe Yılmaz ) Bu kısaltmaları abartıp anlaşılmaz hale getiren zatlar da vardı.
- Yazıp bitirirsin, sonrada sayfanın sağ üst köşesini içe doğru kıvırıp üstüne 'sakın açma' yazarsın, içinede 'niye açtın salak' gibi bişi yazıp verirsin, sonra hatıra defterinin sahibi senin yazını okuyup o kısma geldiğinde hunharca gülüp eğlenirsin.
- dur trenci bineyim on liram var vereyim çok sevdiğim abuz'u bir kez olsun göreyim şeklinde ki maniyi yazmak isterim. Küçük bir yaşta trenin önünü kesip, açıktan para teklif ettiğimiz bu manileri sonradan, köprü çıkışı alkollü polis çevirmelerinde daha farklı bir boyutta ele almıştık.
- İnanamıyorum; "Mutluluklarının kum taneleri kadar çok, üzüntülerinin yaz yağmurları kadar kısa olması dileğiyle..." geyiğini nasıl da unutmuşsunuz! Benim defterimin her sayfasında bulunuyordu. Tiksinç bir olay!
- Ben hatıra defterleri ile uğraşmayarak matah iş becerdiğini sanan insanlar arasındaydım. Ne işim olur abi, abuk subuk şeyler, der geçerdim. Ama şimdi olsa fena mı olurdu? Ne güzel okurduk onları, ne güzel hatırlardık; hem gülerdik, hem duygulanırdık. Eşşek kafa.
- Behey bunları yazanların bir gün sonra kavga ettiğini görünce uğradığım dumurları unutamam...
- Kocaman bir S harfi yazılır, yanına da sırayla eni,eveni,ende,ev ki,eni,even,evsin,eni yazılır. Az yapmamıştım! hatıra defterimden bi bölüm: Şimdi seninle bir oyun oynicaz. Ben polis, sen suçlusun. Dur! Seni tutukladım. Ama korkma seni kalbime hapsettim, sen bir ömür boyu hapse mahkumsun... Ben bişi demiyorum, yorum size kalmış.
- Hatıra defterlerinin sayfaları arasına bilumum obje koyma meraklıları vardır. Bu genelde kurumuş yaprak, çiçek filan olur. Sayfaların çevrimesiyle bunlar da parçalanır arkadaşlıklar gibi. Vay be! Çok edebi bitirdim ama!
- Siyah önlükte başarılar Beyaz gelinlikte mutluluklar. Bunu unutmayaLım lütfen en klasiklerden biridir.
- Ama, ama nasıl olur da satır geyiğini unutursunuz. Yoksa sadece benim arkadaşlarımın akıl ettiği birşey miydi? Bu "satırları" bana ayırdığın için teşekkür ederim. Bence atlanmamalı.
- Ayrıca hatıra defterlerine akrostişler de yazılırdı: Ah yine bahar geldi, Bakın çiçekler açmış Uzun sürsün bu bahar Zengin sevgilerle... En çok benim seni sevdiğim gibi Rama'da iki kat süt, iki kat lezzet...
- geçenlerde tozlu raflara göz atarken babamın 68 yılında liseden mezun olurken arkadaşlarına yazdırdığı hatıra defterini buldum. tamam güzel harika duygulu olaylar lakin kibarlıktan kırılıyorlar be arkadaş. hepsi birer zeki müren, yılmaz morgül. bana da bir sahife ayırdığınız için müteşekkürüm vs. vs. bir yandan da ne kadar seviyeli, kültür dolu imiş dostluklar eskiden diye de geçirmedim degil içimden. babama bak hatıra defterini buldum diye gittim.. beraber okuduk. arkadaşlarından bir kısmının vefat ettiğini o yılların çok güzel oldugundan falan bahsetti. duygulu dakikalar yaşadık. saygı duydum sonsuz.
- Kimi hatıra defterleri vardı, üzerlerinde asma kilit benzeri bişiler olurdu. Nasıl mantıktır, nasıl paranoyadır ya defteri kilitlemek. Hiç girmedim bu olaya, hiç işim olmaz. Zannım odur ki bu defter kilitleyenler, büyüyüp tüccar olup, çelik kasa sahibi olmuşlardır. Psikolojik bi olay.
- elinde bir çiçek sevecek sevmeyecek ulan eşşooğlu eşek çiçek nereden bilecek
- Çok duygulandım be bunları okurken. Sonra aklıma geldi ki benim de ortaokuldan vardı böyle bi defterim. Tam 4 saat 15 dakikalık bi ugraştan sonra artık kullanılmayan kömürlükte bi kutunun içinde buldum onu. Sapasağlam bana bakıyodu işte, açtım okudum, güldüm, kızdım, aşık olduğum bi kız vardı onu hatırladım, şööle yazmış: Kalbim seni unutacak kadar adi ise ellerim onu parçalayacak kadar asidir. Yalancı. Bi kere bile görüşmedik. Naapıyodur acaba? Evlenmiş midir? Bazı arkadaşlarım da adres ve telefon numaralarını yazmış aradım hepsini hiç kimse tanımıyo onnarı. Bu numarada ööle biri yok. Kusura bakmayın rahatsız ettim. Önemli deil.
- birde bu hatıra defterlerlerinde madalyon hikayesi vardır. hayat bir madalyona benzer bir yüzünde aydınlık, mutlu ve sağlık dolu bir yaşam; öbür yüzünde ise karanlık, kıskançlık ve yalan dolu bir yaşam. Bu madalyonun 2.ci yüzünü yaşamaman dileğiyle sevgiyle kal... Madalyonmuş hey gidi koca kafalı...
- Hatıra hatıra dedin, Başımın etini yedin, Al sana bir hatıra, Senin gibi katıra! niho ho ha haaa! kibarlıktan uzak, eşşekçe...
- Birinci sayfa genelde en iyi arkadaşa ayrılırdı. Bu da bazılarında hayal kırıklığı yaratırdı. Ama daha önce hiçbir şey yazılmamış hatıra defterine yazmak kadar zor birşey de yoktu. Bazen izin verilmese de diğerlerinin ne yazdığına bakıp fikir edinmek iyi oluyordu.
- Sınıfta platonik takıldığınız afet defterini verir. Ulan işte fırsat ilan et aşkını ama yapamazsın salak salak üstü kapalı cümleler. Afet okuyacak, mesajı alacak, sana sempati duyacak, sevecek, evlenecek (OHA!)