Gırgır
- Senelerce yüzümüzü gülümseten dergiydi. Zamanında kardeş dergi Fırt ve rakip dergi Çarşaf vardı. Dünya çapındaki mizah dergilerinin satış miktarlarına bakıldığında, ABD'nin Mad ve SSCB'nin Crocodile dergilerinden sonra 3. sıradaydı. (ne kültürlü adamım yarabbim). Utanmaz adam, En kahraman Rıdvan, Eşşek herif, Cörk ve Avanak Avni unutulmaz tiplelerindendi. Sonra bir alavere sonucu Gırgır sahip değiştirince yazar-çizerleri ayrıldı. Kimisi Gırgır'ın kurucusu Oğuz Aral eşliğinde Avni dergisini, kimisi Limon dergisini çıkardı. Gırgır kaldı ama artık eski Gırgır değildi. Alınmamalıydı, alınmadı da.
- Gırgır fiyatını Lira ve "Turgut" cinsinden ifade ederdi, bi Turgut 10 liraydı. Eger derginin fiyati 40 Turgut'sa kapak sayfasının kenarında 40 tane Turgut özal portresi olurdu.
- Politik eleştiriyi bize öğreten dergidir. Belden aşağı esprilere az yer verir, karikatür çizilir konuşma balonu doldurulup laf ebeliği yapılmazdı.
- başlığın sol tarafında kafaya girmiş mengene gibi bişey, gır gır gır diye de ses efekti vardı...
- Daha İlkokuldaydım, yaşım itibarıyle siyasi-sosyal-ekonomik esprilierinin çoğunu anlayamadığım halde bu derginin nedense müptelası olmuştum; yaşıtlarım babalarına 'akşam eve gelirken çukulata getirseneea' diye yırtınırken ben akşama gırgır sipariş ederdim babama. Sebebi de orta sayfalarında, şu an kimin yazıp çizdiğini hatırlayamadığım (Galip Tekin olabilir mi acaba?) o tuhaf öykü dizileriydi. Komik diildi bunlar, kara mizah, dram, bilimkurgu, korku karışımı bişeylerdi, kendilerine has bi felsefeleri vardı. O yaşta bi çocuk Tom-Jerry izlemesi gerekirken bunlardan ne anlardı, ne zevk alırdı??? oluyodu ama işte, ben de bi parçası oluveriyodum o hikayelerin. Hele 'Küçük Kara Delik' diye bi öykü vardı, bi çocukla odasındaki bi delikten geceleri çıkıp gelen bi yaratığın garip dostluğu..Sonu acıklı mı bitmişti bilmiyom ama ben bittiğinde yine de ağlamıştım. Son bi şey, 'küçük Kara Delik' olmasaydı bile, Atilla Atalay'ı mizah dünyasına kazandırdığı için zaten ben yine minnettar olurdum sevgili Gırgır Dergisi'ne..
- O adam Galip Tekin'di. Sonra Bülent Arabacıoğlu tam sayfa bir karikatür çizerdi, aslında her yanında ayrı bir karikatür vardı ama tek bir resim içindeydi ve her hafta bir tema işlenirdi. Yine Arabacıoğlu "Kukurikuu!" diye nara atan, kendini süperkahraman sanan En Kahraman Rıdvan'ın maceralarını çizerdi (Tipitip'i de o çizerdi.). Oğuz Aral'ın Avni, Behiç Pek'in (?) Muhsin Bey tiplemeleri de burada hayat bulmuştu.