Güvenmeyen Adamlar
- Ortada beş tane telefon kulübesi vardır. Bizler dört tanesinin önünde bekleşirken, biri boş durmaktadır. Kahramanımız gelir, sıraya girmek yerine boş telefon kulübesine yönelir. On saniye sonra aramıza döner, "Bozukmuş ya" diye söylenir. Aaa iyi oldu tespit ettiğin. Biz de elli kişi niye bekleşiyoruz, o kulübeyi kullanmıyoruz, diye kendimizi yiyorduk. Öküz seni.
- Bu güvenmeyen adamlar banka önlerinde de sık görülür. Örneğin banka kapalıdır, millet sırada beklerken biri gelir kapıya doğru yönelir. Bunu gören ve kapının etrafında toplanan insanlar "Kapalı Kardeş!" gibi laflar ederler. Fakat adamımız devam eder, kapıya veya cama iyice yaklaşır, iki elini askerlerin selam verirken durdukları gibi cama koyar ve içeriye bakar. Kapalı olduğuna ikna olunca, "Aaa kapalıymış valla." gibi laflar ederek beni dumura uğratır.
- "Asansör Bozuktur" yazdıgı halde içeri girip çalışıp çalışmadıgını denemeye kalkanları gördüm...
- Otobüsteyizdir. Kapının önünde dikiliyoruz, ineceğimiz durağa yakınız, basarız düğmeye ışık yanar. Sonra bay güvenmeyen peyda olur, o da durakta inecektir, gelir bi kere de o basar, ışığı görmedin mi kardeşim? Bastık işte. Sonra bi tanesi daha gelir, o da basar...
- bi de "zemin kaygandır" yazısına inanmayıp ayağındaki köselenin kayıp kaymadığını kontrol edenler vardır!
- Yukarı çıkıcaz ya, "yukarı" düğmesine basıp asansörü beklemeye başlarız. Güvenmeyen vatandaş gelir ve o da yukarı çıkacak olsa gerek, basılmış düğmenin üzerine bir kere de o basmayı ihmal etmez. Hatta ve hatta tek bir düğmeyi basılmış görmekten tatmin olmamış olsa gerek, lüzumsuz bi davranışta bulunarak "aşağı" düğmesine de basmasa olmaz bu adam (veya kadın). Ben de onu şöyle bi süzer, böyle de bi kıllanırım...
- Sokağın başında çıkmaz sokak levhası vardır ve üstüne üstük sokağın isminin "Derviş Çıkmazı" olduğu yazılı bir levha da sokağın başına dikilmiştir, ama nedense trafiğin en yoğun olduğu sokak da orasıdır. Her giren arabanın 15 saniye sonra geri çıkmasına rağmen kimse uslanmaz. Yok. Yok artık eminim; bu ülkede "Bi de ben deniyim, şansıma belki bi yere çıkar" diye düşünen insanlar var.
- Yurdum insanının güvensizliği otobüse binerken zirveye vurur. Otobüsün önünde koskoca ışıklı tabelada büyük harflerle KONUTKENT yazmasına rağmen adamın içi rahat değildir ve şöfere "Konutkent dimi abi?" gibi bi soru sorar.
- mesela herhangi bir duvarda ya da oturma bankında DİKKAT BOYALIDIR yazdığı halde şööyle ellerinin işaret parmaklarıyla dokunup kontrol eden tiplerdir bunlar. sonra da baş parmakla işaret parmağını birbirine sürüp boyayı geçirmeye çalışırlar. 'Sahidende boyalıymış abi'.
- Bu durum ise Türk halkının genel özelliğidir; Kapının zili çalar, kapı açılır, aaa kimse yok, aşağıdan basmışlar, apartmanın kapısı açılsın diye kapı otomatiğine basılır. Ama asla ve asla bir kere basılmaz, dııt, dıt, dııııııt. Gözüm görmüyo ki emin olayım. Ya açılmadıysa. En iyisi çok basiim de emin olayım. Açıldıysa da daha iyi açılır...