Kayıp Otoban
Lost Highway
1997
Ortalama Puanı: 8.7
Öykü
Şimdi genel olarak hikayeyi anlatmaya çalışalım ama parçaları birleştirmek size düşüyor arkadaşlar. İlerde birbiriyle kesişecek iki faklı öykü var. Ama ne kesişme!
Fred karısı tarafından aldatıldığı fikri ile cebelleşen bir saksafoncu. Bir gün, kapısının önünde bir video kaset bulur. Kasette yaşadığı evin iç görünteleri vardır. Gece gizlice birinin evine girip bu çekimleri yaptığını düşünen Fred, polise gider. Kısa süre sonra varan ikinci kasette ise Fred'in karısını öldürürken çekilmiş görüntüleri vardır ve karısı gerçekten öldürülmüştür. Fred neler olup bittiğini kestiremeden karısını öldürmek suçuyla tutuklanır. Fred'in hapishaneden yokolmasıyla ikinci hikayeye geçeriz;
Bu öykünün baş kahramanı gençten bir tamircidir. Gangster sevgilisini aldatan fettan bir kadın tarafından tehlikeli ve neler olduğunu kestiremediği bir dünyanın içine çekilir. Enteresan olan gözleri fettan güzelin, Fred'in karısı ile aynı kişi olmasıdır.
Notlar:
- Okuduğumuzu Anlayalım; ya da izlediğimizi...
- Öncelikle izleyeceğiniz filmi tam manasıyla anlayabilmek için muhtemelen bir kaç defa daha karşısına geçmeniz gerekecek. Özellikle rüyalarda meydana gelen abuk sabuk atlamaları, alakasız mekan-zaman olgusunu hesaba katarak izlemeniz tavsiye olunur. Akabinde ise "İzleyenler Ne Demiş" bölümünde güçlerimizi birleştirebiliriz.
İzleyenler ne demiş?
Zor bir film
Herşeyden önce ben bu filmi altyazısız orijinal diliyle izlediğim için birçok şeyi kaçırmış olabilirim ama film; atmosferi, karakterleri ve acayip bir zaman olgusuyla farklı tatlar veriyor. hele filmin başıyla sonu arasındaki ilişki zaman ötesi(?). bu gece filmi bi izleyelim de trt'de, bişeyler daha anlarsak yazarız. bu arada porno film sahnelerinde Marilyn Manson'ın oynadığını belirtmekte yarar var gerçi filmin dörtte birini falan kesmesi lazım trt'nin bu yüzden bayaa kısalacaktır süresi ama kaçırmayın derimanlamak
filmi anlamak hakikaten zor ama her karesinden zevk alabilmiştim slovak bi filiozof kitabını yazmuışkitabın anlamayanlar için anlamayan oraya baksın lynch ı severim ben baya stipe ında arkadaşıdır filmde tek üsüldüğüm konu marilyn manson olayıydı ona oldum olası sinir olmuşumdur ama yinede ii bi filmdi birçok soruya rağmenPsikolojik Terör !
Öncelikle şunu söylemeliyim ki Lost Highway'i izlerken gerçekten korktum. Sinema ortamında, son derece konsantre olmuş izledim filmi ve belki de hayatımda ilk defa bir film izlerken bu kadar gerildim. Bu nedenle amacına ulaşmış bir film oldugunu söyleyebilirim. Lynch her zamanki gibi izleyicinin sinirlerini altüst etmeye çalışmış, sınırları zorlamış. Filmde mantık aramanın gereksiz oldugunu düşünüyorum; çünkü hikayede yer ve zaman kavramı deforme edilmiş ve birbirinden çok kopuk iki konu var ortada. İzlemesi oldukça zevkli bir film, ama üstüne düşünmeye başlayınca içinden çıkılmaz hale geliyor. 9'u hakediyor!Yorumları Gec Fİlme Gel
Film hakkındaki diger yorumları okudum ve soyle hafif bir gülümseme geldi yüzüme cunku gercektende ne kadar anlatırsan anlat boş... Filmi ilk izlediimde oyle bi gerilmis dumura ugramıstım ki sinemadan yüz felci gecirmis bi sekilde cıkmıştım.. bi salon dolusu insan ancak bu kadar dumura uratlır... neyse fazla söze gerek yok kacırmayın izleyin mutlaka derim bu aksam tv'de oynuyomus bende izlicem dayanamıyorum...Bir garip yapıt
Şimdi ben David Lynch'i seven güruhtanım, evvelden belirteyim. Ama derseniz ki "Nesini beyeniyon gudubet herifin?", elle tutulur bir cevap alamazsınız, kıvırırım,laf kalabalığı yaparım... "Ben David Lynch'i anlamamayı seviyorum" diyebilirim mesela, ama daha oturaklı bir cevap, özellikle söz konusu film için "Anlamaya uğraşmıyorum, takılıyorum sadece!" olur. Geçenlerde bir kitapçıda sırf bu filmle ilgili yazılmış bir kitap gördüm, psikoloji filan diyodu, okudum azıcık, ondan da birşey anlamadım, yerine koydum (daha fazla okusaydım mağaza çalışanları yanıma gelir, laf eder diye korktum birde, vakit olsaydı kesin anlardım!)... Hala dişinizin kavuğunu doldurur bir Lynch'i sevme sebebi arıyorsanız bu yazıda; boşuna okuyorsunuz. 2 sene filan evvel izlemiş, evde o esnada yalnız olduğumdan alabildiğine tırsmıştım, aklım karışmıştı. Sadece o kadar diyebiliyorum ben. Birde sevdim, ama neden bilemedim diyorum. Aşkta böyle değil midir zaten? (Çok şiirsel, çok vurucu bir final oldu, gurur duydum kendimle)nasıl oldu da bu kadar insan beğendi?
post modern yapıda bir film oluğundan belki de filmin bir şey anlatmak istemiyor olmak durumu pek çoğunuzca yadırganmamıştır. ama ben o sinemada ve o koltukta geeçn üç saatime acıdım.yani, size biri gelse ve size bir şey anlatmak istediğini öylese; sonra da hiç bir anlam taşımağan sözcükler etse siz onu dinlemekten bir süre sonra vaz geçersiniz. o halde neden bu filmi sevmekte hala ısrar ediyorsunuz? bu film ile ilgili tek başarılı bulduğum şey: görsel performanstı. görüntü yönetmenini kutlarım.Ben Anlatayım Arkadaşlar!
İzlemeyen okumasin
Hee, nereye anlatıyorum ki? Bu defa pür dikkat izledim. Herşeyi birbirine bağlayabiliyorsun gerçi, orda bi tutarsızlık yok. Yalnız ne kadar uğraşırsam uğraşayım, olayların eşzamanlı mı yoksa değil mi olduğuna karar veremiyorum. Fantastik, hayli fantastik bir kabus olduğunu kabul ediyorsak şayet her ikisi diycem. Buna inandım bi kere, kimse beni döndüremez. Başım ağrıdı yahu. Gerildim evde bi başıma, kafam ağırlaştı, ne biçim film ya... Ne biçim. Israrlıyım olaylar hem farklı zamanda hemde eşzamanlı olarak yaşanıyor. Zaten zaman diye bişey yok ki; adem icadı. Daha fazla sıyırmadan puanımı verem.ben de acayip gerilmiştim bu filmde
hakikaten iyi bir filmdi. sanırım kurgusu fasit daire şeklindeydi o yüzden tam anlamıyla bir neden-sonuç ilişkisi kurmam pek mümkün olmadı... ankara'da okurken on'da seyretmiştim bu filmi hem de tek başıma gitmiştim. salonda toplam 5 kişiydik. diğerleri bir grup halinde gelmişti. fazla gürültücüler diye sinemanın en arka sırasına geçip oturmuştum-oturmaz olaydım... sinemadan eve yürüyerek döndüm ama resmen hayatımda ilk defa dizlerimin titrediğini hissettim...