İki tip insan vardır; artizler ve artizlere sinir olanlar. Artizlik insanın doğasında vardır, biraz neşelendikmi ya da hoşumuza giden gururumuzu okşayan birşeyler oldumu başlarız havalara girmeye ta ki biri bizi kendimize getirinceye kadar. Bu hoş görülmesi gereken bir durumdur. Ancak bazıları işin dozunu kaçırıp başkalarını hor görmeyi artizlik zannederler. Bu artizlik değil düpedüz puştluktur. Puştluğun ise hoşgörülür veyahut affedilir yanı yoktur. Yürüyen merdivenlerden hızla çıkmış, yok efendim yürüyen merdiven yerine normal merdiven kullanmış bunlar önemli değil puştluk bunun neresinde? Canın çekiyorsa sende yap, yapamıyorsan da kıskanma milleti. Bırak gençler istediği gibi çıksın merdivenleri. Ona buna artiz demek karı milletinin hoşlanmadığı karıya kompleksli demesiyle birdir. Ayıptır, günahtır. O artizse sen de ol. Biraz farklı biraz kendine güvenli oldumu hemen işkillenip artiz diyeceğine sen de güven kendine. Hadi bakiyiim, sen de yaparsın aslanım benim. Hadi koçum göreyim seni.