bu bir masal..
arkadaşlar, eğer bir film gerçekçi olmaya çalışıyorsa ancak o zaman gerçekçi olmadığından, bazı ayrıntıları es geçtiğinden dolayı eleştirebilirsiniz. komser şekspirde bir masal anlatılıyor. hani kız sona doğru diyor ya "okuduğum hiçbir masal mutsuz bitmedi, bu da bitmeyecek" diye.. üstelik sonda söylenen şarkıda da "ama ben masalımı da gördüm" deniliyor. yani kızın kemoterapi görüp görmediği, yaşı, bilmemne, bunların hiçbir önemi yok! çünkü bu filmde gerçeküstü bir masal anlatılarak ülkemizdeki gerçekler eleştiriliyor. neden gözümüzde iyi gibi görünen polis teşkilatı filmde bu kadar katı, soğuk ve duyarsızken, gözümüzde kötü görünen suçlular aslında bu kadar duyarlı ve iyi kalpli? işte filmde bu tür kavramlar sorgulanıyor. ama bazı arkadaşlarımız önyargılarıyla mücadele etmekten bunları görememişler ne yazık ki! ben ne kadir inanır'ı ne de müjde ar'ı severim. ama bence harika bir filmdi, oyuncularıyla, hikayesiyle, yaşattığı duygularla, düşündürdüğü kavramlarla, müzikleriyle, her şeyiyle çok çok güzeldi. vizonteleyle karşılaştırmanın doğru olduğunu düşünmüyorum çünkü ikisi birbirinden çok farklı filmler ve çok farklı konuları çok farklı şekillerde ele alıyorlar. bence ikisi de birbirinden harikaydı ve ikisi de izlediğim pek çok hollywood filminden çok daha başarılıydı. Hollywood'un basmakalıp konularında BIKTIK artık!
not: anlamadığım bir konu daha var: filmde kadir inanır kendini mi oynuyor? ya da okan bayülgen? ya da müjde ar? neden sinan çetin rol alınca kendini oynamış oluyor? kız "efsanevi sunucu" diye sunarken isim verdi mi? adam orada bir tiyatro yarışması sunucusunu oynuyor, sanki kendi olarak çıkıyormuş gibi yok "megaloman" yok bilmemne oluyor! bu ne saldırganlık allah aşkına??!!!
Puan: 9