osahin

Sinemada önümdeki koltukta oturan ortayaş üstü başörtülü bir teyze, kızının patlamış mısır ikramı üzerine ağzındaki sakızı çıkardı ve başörtüsünün üzerine yapıştırdı. Ağzındaki mısırı bitirdikten sonra da sakızı başından alıp tekrar ağzına attı.

Metrodaki merdivene binince yanda normal merdivenden çıkan kişilere bakarım. Kim önce geçecek diye. Genelde hep kazanırım.

eger maçı trt'de seyrediyorsanız bol bol 'gol kaydına muvaffak olamadı', 'meşin yuvarlak' 'birleşik amerikalı' gibi normalde pek kullanmadığımız ilginç sözler duyarız. bir de orhan ayhan her zaman oyuncuların adını nasıl yazılıyorsa öyle okur. hiç yabancı bir oyuncunun ismini asıl söylendiği gibi telaffuz ettiğini duymadım.

bazen de canlı roportajlar sırasında muhabirler arasında teknik arızalardan kaynaklanan sorunlar yaşanır ve bunlar canlı canlı bize yansır. biz de geçen akşam olduğu gibi ailece turgay şeren'in yorumunu dinlerken mutluhan suner'in 'Anıl sıçıyım senin yapacağın işe' diye bağırmasını duyar ve irkiliriz.

bir arkadaş hatırlattı: maç: ingiltere - türkiye yayın: trt spiker: abidin aydoğdu skor: 8-0 8. gol sonrası: vay anasını sayın seyirciler, bir gol daha yedik!?

her sınıfta bir tane ilan panosu gibi birşey olurdu. bunlar okulun ilk yıllarında gerçekten işe yarıyormuş gibi gözükürdü. mesela güzel yazılar; türk büyüklerinin hayatları; önemli gün ve haftalarla ilgili şiirler olurdu. ilerleyen yaşla birlikte bunlara verilen önem de giderek azalırdı. örneğin lisede eğer parçalanmamış ve pamukları dağılmamışsa bu panolara ramazan davulcularının; futbolcuların resimleri; gazeteden kesilen komik haberler; delikanlı adamın neler yapmayacağı falan asılırdı. yani sınıfın geyik bölümü olurdu.