eşşeğinki_gibi

ışık azlığından ya da salaklıktan başa bol gelir sigarayı tersinden yakma. filtreyi koparsan bişeye benzemez. ama makas varsa ucu az kesilip içime devam edilir. bu olaya en çok parlament'te rastlanır.

Vay vay neydi o öle. Hatırladıkça ağlarım usul usul. Benim adım da Erol. Ortaokulda o tanıtım sıralarında az küfretmedim. - Eroooll - Haaa noldu? - Fişini almıcak mısın evladım? Ehi ehi keh! Fişini de, ananıda... Yaw yine tüylerim dikenleşti ne eziyetti o yaa. Bayaa da uzun sürmüştü.

hımm klip bremende çekilmişti. çünkü bremen mızıkacılarının heykeli hala gözümün önünde. ayıp olmasın diye kediyi köpeğide gösterirlerdi ama nakaratta eşşeğe zum yapılırdı. klibin konusuda o heykeli aramaktı zati. erken gittin barış abi saygılar sevgiler sana.

Yaw tuhaf bi durum. İlaç sıkılırken kapı pencere kapalıysa bile açılırdı bizde. İçerdeki sinekler de ölsün diye ;=)

Sağa sola sivrisinek ilacı sıkan, anormal duman çıkaran arabalar olurdu. O kadarki göz gözü görmeyecek şekilde. Bunu gören her çocuk arabanın arkasına takılır o duman bulutunun içinde kaybolmak isterdi. Şimdi düşünüyorum da bu herhalde gerçek dünyadan kısa bir süreliğine de olsa kaçış sağlıyordu. Ve bu duman bulutunun içinde hayatın anlamı falan düşünülüyor muydu? Yok lam abartım iyice, arabanın arkasında koşup eşşekler gibi bağırırdık sade. Şimdilerde gördüm bu arabalar duman çıkarmadan ilaçlama yapıyor. Sadece fıss diye. Şimdiki çocukların böyle bir eğlenceden mahrum kalması çok acı. Bazı değerlere sahip çıkmamız gerek. ;=)

Nils diye bi çocuk vardı, mazlum hayvanlara zulmederdi sürekli. Soora bi cüceye bulaştıydı. Cüce harbi elemanmış bi harekette Nils'i ufacık yaptıydı. Ufaldıktan sonra hayvanlarla da konuşmaya başladıydı biizm Nils. Önceden zulüm yaptığı bi kazı kafalamış, onunla diyar diyar gezmişti. Yanında bi kankası vardı, köstebek. Adı kerot mu, kerıt mı öle bi şeydi. Sonunda doğru yolu bulup tövbe ediyodu. Her hafta delice bi merakla izlerdim.

kalemin ucunu çıkarttıktan sonra silgiye batırıp içinde kırmak ve daha sonra ameliyatla o ucu silgiden çıkarmak sıkıcı derslerin bi numaralı meşgalesiydi.

Dün aklıma geldi, 4-5 kişiye sordum hatırlamadı bakam burdan hatırlayan çıkıcak mı? Kaptan bu bizim yağımız diil mi?

- zıdrobe gezegenine gitmek için dilityum kristalleri yetecek mi mr.spock? - ulaşma olasılığımız binde 997 kaptan. - geminin şu anki durumuyla üst uzaya çıkabilir miyiz mr.spock? - şansımız % 87,9 kaptan. nası hesaplardı hemen, neye göre, bu rakamlar nasıl böle küsüratlı şaşardım imrenirdim. hele de seyrettiğim zamanlar çarpım tablosunu bile tam bilmezken.