Dönme Dolaplar
- Ne günlerdi o günler! Seyyar dönme dolaplarını hatırlayanlarınız vardır. Şimdiki o makina gücüyle çalışanlardan, lünapark denen yerle sözleşmesi olanlardan değil; dolapçının iman gücünün kaslarına yansıması sonucu çalışanlardan. Çok severdim. Bi gün yine bizim mahalleye gelmişti, anneme koşup para için bir sürü dil döküp, geri gelene kadar gitmişti. Neden o zamanlar kredi kartları yoktu ki?
- Büyük kocaman bir bahçesi olan bir ev sahibiydi, hafif sıyırmış balatayı, ama çocukları çok severdi. Bir gün mahalleye bu dönme dolaplardan gelmişti. Çoğumuz binemedik, fakirdik işte napalım. İçi cızz etti heralde... Bir hafta sonra bahçesine aynısından inşa etti. Uzun süre başım dönmüştü o günlerde. Her akşam kusuyodum.
- Parktaki o elle çevrilen dönme dolaba bindiğimde "dünya durmadan dönüyooor dönüyoooor, atlı karınca dönüyooor" diye şarkı söylemiştim. Annem bu yüzden mi gülüyodu acaba ben dönerken.