Sonradan bu dizideki her oyuncu için bir ölüm sahnesi çekildiğini öğrendim, havuzda, yatakta, ofiste vb. Gerçek hayatta oyuncunun başına bişiy gelirse, dizide de onu öldürebilmek için...
o kozmetik şeysi daha önceden de vardı. ben küçükken gazetede görmüştüm de, Renault ile bi bağlantı kurmaya çalışmıştım. Renault 9 arabamız vardı o zaman.
Karakterlerin elle çizilip sonradan bilgisayarda hareketlendirilmesi bence güzel olmuş. görsellikte gerçeklik amacında olmadıklarını göstermişler (toy story ya da star wars gibi diğer bilgisayar animasyonlu filmlerde olmadığı gibi). uzaylıların bir çoğu star wars episode one karakterlerini andırıyordu. Korso'nun gemisi de x wing fighter gibiydi bayağı. ama gelecek konulu filmlerin arasında ön sıralarda olduğunu söylemek zorundayım. Titan da hakkaten güzel gemiymiş ama... benim favori karakterim de Gune...
heriflerden birinin zevki odun, diğerinininki arabalar. Ben beğendim ama filmi... ve bana bir hayli alıcı ve kaptırıcı geldi. arabalara ilgi duymamama rağmen bir an kendimi mustang'in direksiyonunda hissetmedim desem yalan olur. '65 model arabayla long beachin altını üstüne getirdi adam. ayrıca takip sahneleri de güzeldi... "ekibi yeniden topluyoruz" muhabbeti komik de olsa ekip iyiydi. Ben zevk aldım,bence gidiniz...
Film beni çok da baymadı... komik yerleri falan vardı tabii.. Ama 5-6 puan arasında kararsız kaldım... Favori adamım rahipti, "Evlenmek, hayatımda yaptığım en iy şeydi" dediği sahne bayaa güzeldi. Kızın arkadaşının ana-babası da fena sayılmazdı. Ama sonlardaki bol gelinli sahne uzadıkça uzadı, baydıkça baydı. bi de kız balkondan aşaadakilere "benim özel günüm, seviyorum, evlencem" falan dedikten sonra aşaadaki bissürü gelin nasıl kuzu gibi olup kabul ettiler anlamadım...
Çok zorlamışlar ya konuyu... yok onun kalbini öbürüne koy, o öbürü gibi olsun, goril onu sevsin, Bob onu sevsin... Ana konu bir hayli bayıcıydı bu açıdan... ama yan konular ve karakterler güzeldi... dedeler, bob ve grace in tanıştıkları zaman restoranda olan biten, kzıın roma'da garsonla, adamın da amerika da arkadaşıyla konuştuğu sahne gibi...
İlk filmi beğendiğim ve fragmanlarını görünce bunu da beğeneceğimi zannettiğim film ne yazık ki beni bir hayli yanılttı. Çizgi filmlerdeki ve ilk filmdeki taş devri güzelliğini pek yansıtamamışlar... bi de araya bi uzaylı sokmuşlar çok daha beter olmuş...
filmin türü komedi diil.. komik olan sahneler olsa da... film dramatik de değil... beceriksiz bir kara mizah denemesi olarak görüyorum... Kemal Sunal ve Metin Akpınar'ı islemek kesinlikle büyük bir zevkti. Rafet haricinde oyuncu kadrosuna bir diyeceğim yok... ama bir sahnede "yapacagam" deyip diğer sahnede "yapacağım" diyen bir adamın aktörlük konusunda gözlerden olabildiğince ırak olması gerekir bence... Oyunculuk güzel dedik, ama senaryo berbat... dediğim gibi, beceriksiz bir kara mizah denemesi olmuş... Ne o pankartlar öyle "her şeyin bir sınırı vardır, bizim de oldu", sinan çetin "sıradışı olucam" hayallerine kapılmadan önce çektiği filmin hangi zamanı yansıttığının farkına varsın... önce o varsın ki sonra biz anlayabilelim... Filmin tek artısı vardı, o da oyunculuk... ama kurtarmamış ne yazık ki...
Çizgiromanını nadiren okur, çizfifilmini de nadiren seyrederdim... ama haklarında biraz bilgiye sahiptim tabii... filmi gördüm, beyendim... efektler ve diyaloglar ve de çekimler tatmin edici olmus.. ancak film çok çabuk başlayıp, çok çabuk bitti... Çok kısa bir "hoşgeldiniz" faslı yaptılar, sonra direkt olaya girdiler... olay bitti, film bitti... umarım devam filmleri daha oturmuş olur bu anlamda...
6. histen uzak bir film diil, ama sanıldığı kadar yakın da değil... doğaüstülüğe girmiş shyamalan abimis, ama ortama gerilim katmamış mesela... senaryo biraz özentisizdi... 6. his'in aksine, bu filmin finalini önceden tahmin etmek zor diildi.. ben dooru tahmin ettim hatta... bruce ve samuel'e laf yok...
ayrıca, yönetmenin kendini filmin bir bölümünde göstermesi moda oldu tekrar... shyamalan'ı uyuşturucu satıcısı rolünde görmek ilginçti... (sinan çetin'i filmin içinde görmekten kat kat daha iyi olduğunu söylemeye bilmem gerek var mı...?)
hoş bir film... bir yere kadar gayet güzel gidiyor... ama sonunda film çok sıradanlaşıyor... "film güzel gitti, bari sonunda da seyirciyi ağlatalım, filmden çıkınca etklenmiş olsun" anlayışıyla yapıldığı besbelli... yine de hoş bir film...
yahu, bu ne biçim bir filmdir ki her sahnesinde düzenli bir orkestra katılımıyla yükselen bir müzik olsun... adam "honor sir!" diyo, arkada müzik yükselmeye başlıyo... herif parçaları tamamlayıp suyun yüzeyine geri dönüyo, bi anda müzik yükselmeye başlıyo... gerçek bir hikaye olması ilgi çekici... ama film sanki sıradan amerikan kahramanlık filmlerinden daha iyi olamamış... ırkçılık olayına güzel değinilmiş ama titanlardaki kadar değil... Robert DeNiro'yu öpüyorum... Cuba Gooding Jr. nin de ellerinden sıkarım
güzel bir film tabii... ırkçılık olayına iyi şeetmişler, müzikler güzel (ain't no mountain high enough), oyunculuk iyi... ama, gerçekten klişeleşmiş durum, olay, söz ve sahnelerden kaynaklanan bir boşluk vardı yine de... çok güzel bir film diil yani...