kahrolası bir hüzün tufanıydı mavi ay. hala hatırladıkça içim cız ediyor. bi bölümünde deyvid elinde çiçeklerle sağnak yağmurun altında medi'in evine kadar koşmuş ve kapıyı çalmıştı da, kapıyı mark harmon açmıştı ya, ben o bölümde hüngür hüngür ağladıydım manitayla beraber. ulan medi yapılır mı bu? allahın yok mu dümbük. sonra manitayla kavga ettiydik medi'ye dümbük dediğim için. naapiyim o da deyvid'e öküz demişti. gerçi biz o gece barıştık ama deyvid ve medi asla bizim gibi barışamadılar.