Eskiden, küçükken, aslanın babasının harpte vurulması beni çok üzerdi. Buna rağmen babama her gece uyumadan önce söyletirdim. Sonra da ağladığım anlaşılmasın diye gözüme bir şey kaçmış numarasıyla yatağıma girip, yorganı başımın üstüne çeker ve rahat rahat ağlardım. Kaç kere kendime söz vermiştim; 'yarın ağlamayacağım' diye...