Nuremberg Duruşması

İzleyenler ne demiş?

• Tartışılası

  İzlemeyen okumasin

  Aslında bu film hakkında yorum yazasım yoktu hiç. Hatta bırakın yorum yazmayı izlemeyi bile düşünmüyordum, ben bilgisayar başında duracaktım, sörf filan yapacaktım. Ama babam arkamda televizyon izleyip zap yaparken durdu, 2 saniye içerisinde "Aaa, Spencer Tracy... Aaaa Nuremberg Duruşması bu yahu!" dedi. Kendisi 3 saat süren eski bir filmi izlemiş ise evvelden, filmin bir vasfı olmalı diye düşündüm. Zira 1 hafta boyu beklediği, yayınlanması için dua ettiği filmler yayınlandığında, daha filmin 3. dakikasında gözlüğünü kenarı koyup uyumaya başlayan bir adamdır babam. Herneyse, zaten evveldende tavsiye almıştım film hakkında, sadece üşeniyordum, babamdan gazı alınca geçtim ekran karşısına. Filmin kendisi hakkında 2 kelam edeyim hemen: Güzel çekilmiş, güzel yazılmış ama hepsinden öte inanılmaz güzel oynanmış bir film. Görmemiştim bu kadar üstün performanslar uzun zamandan beri. Özellikle Spencer Tracy ve Maximilian Schell'den bahsetmek gerekir. Bir de rolünün kısalığına rağmen babama "kim bu adam yahu?" diye sormamı sağlamış Montgomery Clift elbette. Ama filmin daha ilginç yanı anlattığı şey, ve ona bakış açısı. Bir kere sanırım oldukça objektif bir film olmuş bu, sonunu saymaz ise, neredeyse hiçbir yorum katılmadan aktarılmış gibi hissettim ben; dava tutanaklarını alıp filme aktarmışlar gibi. Filmin sonlarına yaklaşırken bir reklam arasında ben savcıya küfür etmeye başladım, amma faşist herif yahu filan dedim. Babam döndü, "nasıl yani?" dedi. Asıl faşist avukatmış ona göre, kendisi o şekilde algılamış filmi. Bu da sanırım filmin hikayesini seyircisini manipule etmeden aktarabildiğini gösteriyor. Fikir belirtmem gerekirse, bence yargıcın verdiği karar yanlıştı. Çünkü avukatın dediği gibi, olaya bilfiil karışmadığı için elini yıkayıp işin içinden sıyrılanlar sadece sanık kürsüsünde oturanlarla sınırlı değildir, olamaz. Ama diğer yandan Ernst Janni'nin dilemmasını ve verdiği kararın asilliğinide anlıyorum. Diğerlerinin, daha doğrusu bütün dünyanın aksine ellerini yıkamayı reddeden, sorumluluğunu yüklenen bir adam. Film bittikten sonra aklıma nedense Atom Egoyan'ın Sweet Hereafter'ı geldi. Amerikalıların her felakette, her işte bir suçlu araması, bir sorumlu araması; tevekküle razı olmayıp israrla suçu birilerinin omzuna yükleme sevdası. Nuremberg'de gerçekleşen buydu sanırım. Neyse, düşünceler canlandıran bir film. Bir sürü düşünce hem de, toparlayamıyor insan hepsini bir anda. Tavsiye ediyorum herkese. Oldukça uzun olmasına rağmen hiç sıkılmadan izledik babamla...

  Puan: 9

  caponsever