Reklam/dizide Erkan bakkal bir ailenin oğluydu. Okul tatil olduğunda babasının dükkanda çalışıyor, bir yandan ürünü tanıtırken diğer yandan da kendi jenerasyonuna örnek oluyordu. En verimli çağında bakkalda çalışıyor olması Erkan'ı bir hayli salaklaştırmış olmalıydı ki, esas kızı her gördüğünde lahana görmüş eşşek gibi ağzı bir karış açık bakıyordu. Erkan'ın ebeveynleri ise salaklık konusunda kendisinden fersah fersah üstündüler, özellikle pasif bir eleman gibi görünen "bakkal anne", bir bölümde kendisinden beklenmedik bir çıkış yaparak "Bizim Erkan da Rinso vere vere Rinso'cu oldu ehueh" şeklinde iğrenç bir espri yumurtlamıştı. İşte o bölüm, Rinso efsanesinin sonu oldu. Aynı efsane, yıllar sonra "r"leri bile söylemekten aciz bir şahıs tarafından öyle bir hortlatıldı ki; bizler en azından tiyatro eğitimi almış olan Erkan'ı mumla arar olduk.
