Bi banu hocamıs wardı. Aşka gelmiş ders annatırken dışarı bakan birini yakaliinca "En nefret ettim iki şey:bir,ben ders annatırken dışarı bakılması, iki,dakika sayılması." derdi. Bi sonraki haftaysa en sefmedii iki şeyden biri zil çalınca kendinden önce çıkılması, dieri ise ders annatılırken esnenmesi olurdu. Bu bööle her hafta deişti. Bense iki dönem boyunca nefret ettii onca şei böölesine güsel ikili kombinasyonnarla nası sunduunu hayretle isledim.