Evcilik
- Kızların bir numaralı oyunu! Hiç kimse öğretmez; kızların içinde vardır bu. Evcilik duygusu ile doğar kızlar ve muhtemelen evcilik oynarken ölürler. Ben de ne anneler, ne kız çocukları olmuştum, hiç unutamam. Ah Ahh. Nerde o eski evcilikler; renkli taşları ezer, incir yapraklarıyla dolmalar yapardık. Bu herhalde Tanrı'nın kızlara ilerideki moron ev yaşantılarına alışmaları için göstermiş olduğu bir lütuf!
- Aaaaaa biz taşlardan yumurta, topraktan kahve, otlardan da salata yapardık. Ayrıca ben bebeğimin saçını hergün düzenli olarak şampuanla yıkayıp kremlerdim. Sonra o bebeğin kollarını ve bacaklarını çıkarıp kaloriferin üstünde kurutur, tekrar birleştirir, giydirir bi de deodorant sıkardım. :P
- Evcilik oyununun çok önemli bir özelliği de hasbel kader oyuna girmiş erkeklerin hiçbir zaman birinin kocası olmayı istememesidir. Bütün erkekler evin yaramaz çocuğu olmak isterler. Aynı şekilde, oyuna erkek çocuklar girdiği zaman başka zaman hep anne olan kızların da evin bebeği olmak konusunda huysuzlandıkları olur. Kız kıza oynarken huzur içinde devam eden oyun, erkeklerin oyun alanına girmesiyle kasılır, sonunda daha rol paylaşımı olmadan kavga çıkar, yakalamaca oynanır.