Tam bi eşşek oyunuydu. Lisede oynardık. Aklı başında damın oynayacağı oyun değildi. Bi ebe, bi kale, ve oyun alanının sınırları belirlenirdi. Ebe kaleden "bir-ki-üç zımba" diyerekten çıktıktan sonra, zımba dediği dördüncü adımından itibaren tek ayağı üstünde sekerek diğer oyuncuları kovalamaya başlardı. Eğer birine dokunabilirse, ebe dahil olmak üzere herkes bu zavallıyı kaleye kaçana kadar tekmelerdi. Eğer ebenin kovalama esnasında ayakları yere değerse, veya ilk çıkışını yanlış yaparsa, herkes onu tekmelemeye başlardı. Oyun uzadıkça sinirler gerilir, yumruklar konuşmaya başlardı. Oyunun sonunda ya kavga çıkardı, ya da müdür muavini gelir, bi de o döverdi bizi. Sıkı salaktık o dönem; büyük zevkle oynardık bu oyunu.
