Sermet Erkin
- 80'li yılların ikinci yarısıyla birlikte ülkemize her daim yeni starlar kazandırmayı ilke edinmiş Terete, özellikle bir ismin üzerinde durmaya başlamıştı: Sermet Erkin. Durum o hale gelmişti ki, bu şopar kılıklı sihirbaz bozuntusunu her allahın günü bi çocuk programında görmeye alışmıştık. Hepte aynı yüzeysel, kafa atma isteği uyandıran gülümseme, Serdar Ortaç'ınkinden bilem ince, tiz ve tüyler ürperten ses ve de tabi o boru misali şeyden bol bol mendil çıkarma ana fikrine dayalı bayat numara. Hiç unutmam bi keresinde, "Başka bi numara çakiym şunlara." demişti, üç kez deneyip becerememiş ve boncuk boncuk ter akıtmıştı. Üstüne üstlük, o yırtılası beyaz eldivenleriyle terini silmişti. Hey gidi günler. Diyeceğim şudur ki; gelin bu sayfa aracılığıyla Sermet Erkin adını kuşaktan kuşağa aktarılan ve büyüyen bir efsane haline getirelim. Asırlar sonra bile, neneler torunlarına onun icraatlerini anlatsın ve, "O tam bi klasikti..." desinler.
- Bu adamın, çocuklara sihirbazlık numaraları öğreterek eğlendirmeyi amaçlayan bir programı vardı. Her hafta biri kız biri erkek iki çocuk katılırdı. Bi hafta katılanlardan bi kız, ben şapkadan tavşan çıkarma numarasını öğrenmek istiyorum, dedi. Sermet Erkin bunun üzerine kızarıp bozarmaya, bunun özel bir sihirbazlık numarası olduğunu, böyle televizyonda ifşa edilemeyeceğini söylemeye başladı. Sermet Erkin terleyip, ehe ehe lütfen ama, diye gülümsedikçe çocuk ısrar ediyordu. Sonunda Sermet, madem ille de tavşan istiyorsunuz, biz de bezden tavşan yaparız, diyerek şaşkın bakışlarım altında sanki bir elişi programındaymışçasına bezden tavşan yaptı, gazlı kalemle de gözlerini, bıyıklarını falan çizdi. Çok madara olmuştu, çok eğlenmiştim.
- O var ya; manyak bir herifti. İllüzyonistlerin karizmatik suskunluğundan damla nasibini almamış, iki numara çekicem diye gencecik kulaklara "vik vik vik" şeklinde tecavüz eden TRT destekli bir sapıktı. Bana tek yararı fon müziği olarak kullandığı Dave Brubeck'in "Take Five"ı olmuştur.
- Allah aşkına nası bi yuvarlak kafaydı adamın kafası?
- Ve Allah aşkına nasıl bir ince sesti adamın sesi?
- bu adam bikeresinde yine kutudan falan bişeyler çıkarmaya çalışıyodu. bi türlü beceremedi. sonra da, "zaten her seferinde olsa, bu işin tadı kalmaz, hah haayyt" gibilerinden kıvırmaya çalıştı. inanılmaz bi haz duymuştum o top kafalı insanın rezil olmasından.
- bu adam ilkokulda bizim okula gelmişti. ne merak ama bizdeki de hayatımızda canlı canlı bi sihirbaz görücez ne mükemmel bişi. ama bu beceriksiz insan benden öncekilerin de dediği gibi bi numarayı 4 defa deneyip becerememişti ve biz veletler de şaşkınlığı bırakıp gülmeye başlamıştık artık iyice. durumu kurtarmak için yaptığı stand-up ve bi takım atraksiyonlar sırasında kayıp kıç üstü düşmesi bende hep kalıcı izler bırakmış ve david copperfield a kadar sihirbazlara saygı duymamamı sağlamıştır.