Babamın işyerinde oynardım. Kocaman hesap makineleri vardı. Bir yanında iki kol, biri aşağı biri yukarı basılır, diğer yanında çevrilen bir kol bulunurdu. Klavyesinde şakada şukada basılan numaralar vardı. Bunlarla rakamlar girilir, basmalı kollarla toplanılacak çıkarılacak bölümüne eklenir, gırç gırç kolu çevirerek işlemler yapılırdı. Muhasebeler bu makineler yüzünden ritimsel bir gürültü ile çalışırlardı. Hala o makineler için "şahaneydi bu aletler" diyen dinazorlar bulunur.

babam geçen sene gitti factin tamirine 35.000.000 lira verdi de hala ondan vazgeçmedi beah!

hatırlarım yazıhanemize giren hırsız bir tek onu çalmıştı. demek iyi para ediyordu. en sevdiğim özelliği ise en sağdaki siyah tuşa basınca sol altaki numaralar hızlıca ses çıkararak yer değiştirirdi. çocuktuk hoşumuza giderdi bu lang diye çıkan ses.

Hiçbir sayı yazmadan, sadece kolu çevirince alet turları saymaya başlıyordu, biz de kuzenle amcamın yazıhanesindeki faciti 'kim 1 dakika içinde daha fazla tur yaptıracak' yarışması adı altında kullanıyorduk. kolumuz yorgunluktan kopana kadar.