bir kişinin Güzel kardeşim'ci biri olup olmadığını ancak tartışma esnasında anlayabilirsiniz. Tartışmanın başlarında sakin sakin konuşan bu insanlar karşı tarafı ikna edemediklerini anladıkları vakit cümlelerinin başına 'Güzel kardeşim' getirmeye başlarlar. Tartışma ilerledikçe ve kahramanımız köşeye sıkıştıkça 'Güzel kardeşim'e yüklenen ton da iyice sertleşir, başına 'Bak şimdi' gelmeye başlar.

Bak şimdi güzel kardeşim'in asıl manası; "Bak çocuğum benim dediğim kabul edilecek yoksa senin ağzına burnuna sıçarım"dır. Korkarım ben bu adamlardan, tehlikelidirler. Polis ya da benzeri 'Otorite Business' alanlarında karşılaşmanız daha olasıdır.

Karşısındakini ikna edemediği vakit bak güzel kardeşim şudur budur... diye konuşan kişilerin, bak güzel kardeşim demelerinin nedeni karşısındakinin aazına zıçtıktan sonra "Güzel güzel konuştuk anlamadı." demek istemeleridir.

Bu hitap biçimi TBMM'de gördüğümüz "SAYIN karşıdakiMilletvekilininSoyadı" hitabıyla benzerlikler gösterir. Ben bu iki ifade de şu alt manayı sezdim: "Topluluk içinde kibar konuşurum ama yalnız olsaydık kafanı kırmıştım."

Bu güzel kardeşimcilerin bir özelliği daha vardır. Elin baş ve işaret parmakları birleşir sonra kol ileri uzatılarak izah etme modu alınır. Bu arkadaşları birde 2 rakıdan sonra izlemek vardır ki. Aman diyorum.

O izah etme pozisyonu alınıp "bak güzel kardeşim" denirken gözler de iki-üç saniyeliğine kapanır, di mi?