zuppi

İnönü Stadyumu'nda, gişelerin önündeki uzun kuyruğun ortalarındayız. Bilet kuyruğunda beklerken önümde 30-35 yaşlarında birisi var. Derken bir afacan, bu adamın (o kadar kişi varken onu neden gözüne kestirdi diye hiç sormayın) yanına yaklaştı ve aralarında şu diyalog geçti: Çocuk: Abi be... Bilet param yok. Hadi para ver de, ben de maça giriyim. Adam: Olmaz. Çocuk: Hadi yaa... Abi para ver de ben de maça giriyim. Beşiktaş'ımızın maçını izliyim. (Duygu sömürüsü başlar) Adam: Ya git başımdan. Hem bu kadar kişi varken niye benden istiyorsunki? Çocuk: Abi sen iyi birine benziyosun. Adam: Hem parayı verince senin bileti alacağın ne malum? Çocuk: Abi o zaman sen al bileti, ver bana. Adam: Ya git başımdan velet! Çocuk: Abi nerede kaldı, DELİKANLI BEŞİKTAŞ'LILIK?? Adam: Ben ibne Beşiktaş'lıyım. Hadi git şimdi. Çocuk: Hebehebe... Sonuç: Delikanlılıkta mangalda kül bırakmayan Türk Erkeği'nin dünya görüşü, bu gibi durumlarda paçayı kurtarmak için namına yakışmayan laflar edecek kadar da geniştir.