cadcat

Kalabalık bi yerde cep çalmaya başlar, sesi seninki gibi değildir, hiç tınmazsın. Kimse açmaz. Hala çalar. Birden ya acaba benimki mi çalıyo diye kontrol edersin. Kardeşim bilmiyo musun seninki öyle çalmıyo. Kim değiştirecek zilin sesini senden başka? Ben de yapıyorum o ayrı mesele.

Bu Memo'yu kimse hatırlamıyor çoğunlukla. Ama ben ve kardeşim hiç unutmuyoruz nedense. Memo nerde çıkarsa çıksın "Aa.. Memo" diyoruz. En son Vizontele'de görünce gene öyle dedik, ama bir çok kişi anlamadı kim olduğunu, o kim diye sordular.

Valla kimse hatırlamıyor, ben de acaba hayal mi gördüm diyorum. Ben çok küçükken bir çizgi film vardı. Kumkum diye. İlkel çağlarda geçerdi. Ama taş devri gibi değil, o zamanki hayat şartlarında. Bir grup çocuk vardı, kabilenin çocukları. Bunların başına bir sürü macera gelirdi, babaları avlanır, çocuklar da onlara özenirdi. Arada başaşağı çukurlara düştüklerini hatırlıyorum. Kürkten şirin kıyafetler giyerlerdi. Kumkum bu çocukların lideri gibiydi.

Gelecekte geçen bir diziydi. İnsanlar dışarda radyasyon var diye üzeri kapalı ve sıkı kontrollu bir şehirde yaşıyorlardı. Bir de buna inanmayan ve kaçmaya çalışan asiler ile onları yakalamaya çalışan askerler vardı. Logan asker olmasına rağmen asilerin etkisinde mi kalıyodu, öyle bişey, asi bi kızla kaçıyolardı. Birde yaşlı adam vardı. Androiddi. İlk defa ordan öğrendim nedir ne değildir android.

Haydar'ın babasını rahmetli Selim Naşit oynardı. Gelininin aksine köy kökenli ve bundan son derece memnun olan, doğaya dönük birisiydi. Tezeklerlerle uğraşır, ebegümeci falan toplar, tuhaf tuhaf tedavi yöntemleri uygular Simten'i çıldırtır, kendi sakin kalırdı. Uyuklar gibi görünür ama herşeyden de haberli olurdu.