Sokakta arkadaşlarla saatlerce bıkmadan usanmadan ip atlardık. Yeni alınan ayakkabılarla ip atlamak gerçekten çok zevkli olurdu. Bi de oyun bittikten sonra lastiğin o gece kimde kalacağı gibi bi konu vardı ki ona hiç girmiyorum, lastik için ettiğim kavgaları utançla hatırlıyorum arkadaşlar. Kendime de ayrı bi lastik almayı akıl ettikten sonra, geceler de zevkli hale gelmişti benim için. İp atlamak için üç kişi lazım olduğundan ve o saatlerde gereken iki kişiyi bulamayacağımdan bi sandalye ve zavallı kardeşimle hallederdim bu işi. Kardeşim ben istemiyorum diye ağlamaya başlayınca da onu döverdim, yazık saatlerce gıkını çıkarmadan, ayağında lastikle dikilirdi, ben de çılgınlar gibi eğlenirdim, ne günlerdi be. Bu arada sevgili kardeşimle bu konuyu iyice büyüyünce konuştuk da "çok salakmışım ben " dedi bana, cidden öyleydi.