Kış aylarında, hava soğuk olduğunda otobüslerin içini iğrenç bi deri kokusu kaplar. Dışarda, sulu karda ıslanmış deri bot ve ayakkabılar otobüs içinde durulması zor bi ortam yaratır. Buna ilave olarak hava soğuk olduğundan sarınmışsındır üşümeyeyim diye. Paltonun, kazağın içinde pişersin. Camlar kapalıdır, belli bi süre sonra nefes almakta bile zorlanırsın, çünkü 200 kişi bulunan otobüste oksijen kalmamıştır. Çok sürmez, şöyle bi ses yükselir otobüsün arka taraflarından :
"Arkadaşım, şu camı aralar mısın bi zahmet?"
Cam açılır. Bi süre sonra içersi soğur ya da ön tarafta bebekli bi kadın felan vardır ve derler ki camı açan adama:
"Donduk be abi, soğuk oldu, kapa şu camı, bak çocuk var önde"
O sırada camı açıp kapatan kişi olmak çok kötüdür. Ne yapsa yaranamaz o kişi otobüstekilere. Muhtemelen de içinden küfür etmektedir düştüğü duruma.