Gazoz kapaklarının altında harfler olurdu. Derlerdi ki; o harflerle ne yazarsan onu veriyolar. Biz hep "araba, motorsiklet, uçak, tank, havırkraft" falan yazmaya çalıştık ama "b-k-l-o-z-ı-j" gibi harfler hiç çıkmazdı. Elimizdeki harflerle "Umut, sevgi, sevap, günah" gibi şeyler yazıp bakkal amcayı şaşırtmayı hiç akıl edememiştik. "Tüp, defter, pişmaniye" gibi küçük şeylere tenezzül etmemiştik. Şimdi olsa "CD, TV, DVD, TRT" ve daha bir sürü şey yazardık. Çok geç.