Viol@

Marta, piyasa araştırması işleriyle haşır neşir bir firmanın vaz geçilmez elemanlarından biri. Güzel de bir hanım. Bir de nişanlısı var, yakında evlenecekler. Tam ‘aman ne mutlu, ne mutlu’ dediğimiz vakitlerde, yani düğünden bir gün önce nişanlı Marta’ya tekmeyi basıveriyor. Marta bu olaya her genç kızın vereceği tepkiyi veriyor, bunalıma giriyor. İşinden ve insanlardan biraz uzaklaşmaya karar veriyor. Evine gidiyor, bilgisayarını açıyor ve Internet’e bağlanıyor. Ee Internet’e bağlanmak kolay ama çözülmek o kadar kolay değil. Hasta ruhlu, manyak gibi bişey oluyor (aramıza katılıyor). Kendine Viol@ diye bir nickname seçerek başlıyor sanal dünyada turlar atmaya. Bu turlar onu erotik, erotik de ne kelime, hayvani fetişlerin, fantezilerin uçuştuğu bir siteye götürüyor. Bu mesajlar arasından diğerlerine göre çok daha mülayim ve ağır başlı mesajların sahibi Wittler’a ilgi duyuyor. Makina başında bir arkadaşlık başlıyor. Artık karanlık geceler onun. Arkasından “Yatsana eşşek sıpası” diyecek bir anneye sahip olmaması gibi avantajları da var. İlişki ilerliyor ve bilgisayarın dışına taşıyor. Özel bir posta kutusuyla birbirlerine mektuplar, hediyeler, kestane şekerleri göndermeye başlıyorlar. Sonra Wittler tozutuyor ve Viol@’yı tehlikeli oyunlara bulaştırıyor. Kızın telefonunu da ele geçiriyor. Viol@ önce işini, ardında da köpeğini kaybediyor. ‘Ne yapayım ne edeyim’ diye düşünürken dışarıdan gelen seslere kulak veriyor; ‘Susma, sustukça sıra sana gelecek’. ‘Aman sıra gelmesin bana’ diyor, adamın adresini öğreniyor ve olaya giriyor.