olay bir ofiste geçerdi. bi sürü memur kadınlı erkekli bir de bayan servis elemanı (annem nası bi tabir oldu bu ama şimdi hizmetli desem diyemedim) temizlikten bahsediyorlar. mevsim yaz. bir asansör sahnesi hatırlıyorum ter kokan birinin asansöre binmesi ve asansördekilerin yüzlerini buruşturması. bir de kadın ofiste memurlara çay ikram ederken otobüste nasıl ter koktuğunu felan anlatırdı. sofrada felansanız direkt mide bulantısı. detaylar silinmiş ama kadının 2. bi servis yaparken "sen ne güzel kokuyorsun ... hanım, bu ne parfümü" diyen zeka özürlü memura -ki o kadın tasarruf programında "çorapların rengi aynı olacak değil mi" diyen kadındır- "yok canım ne parfümü, sabun bu sabun, temiz olmak isteyen insan her zaman temiz olur, bilmemkim hanım kokulu sabununu lavaboda unutmuş da yıkayıverdim ondandır" vs vs konulu bir temizlik-temiz kokma tiradı atardı ki sahnedeki diğer hanım ve beylerle beraber biz de evde "yaa ya tabi canım hiç yani" şeklinde kafa sallardık. şahsen o programı izledikrten sonra paranoyak olmuştum, sürekli sağımı solumu koklardım ter kokuyor mu diye. işe yarıyormuş galiba. o teyzenin görmüş geçirmiş saygın ifadesinin hastasıydım. "hizmetli olabilirim ama sizden derli topluyum a salak karılar" mesajı çok şıktı.
