Aklıma gelen bir Türk-Uzak Doğu ortak yapımı dövüş programı idi. Bugüne kadar bizler bu programı nasıl unuttuk yarrabbi. Balık ağı ile çevrili 100 metre karelik bir yerde 16 tane "delikanlı" ölümüne bir spora gönül vermiş cengaverler gibi 1,000$ için haklarını ararlardı. İlk bölümü hatırlıyorum. Gece 1 gibi falan vermişlerdi. Çember sakallı bir spiker sunar, "Karate salonundan hocam Rüstem Sensey için Ninjitsu figürlerini kullanarak rakibimi anasından doğduğuna pişman edecem" diyen bir tutam hıyar, televizyona çıkmanın verdiği enerji ile futbol maçlarında içlerine attıklarını kusarlardı. İlk gece bu spora gönül veren saygıdeğer nüfusun bayağı bir çoğunluğu kırık burun, açık kaş, dişsiz ağızla evin yolunu tuttuğundan 2. haftadan sonra kafalarına kask, ellerine boks eldiveni verilmişti. En hoşuma giden bölümü ise her kavgayı kazanan zibidi, siyah elbiseler giymiş, somurtan eski türk karete şampiyonu mu nedir bir herifin önünde saygı duruşu yapardı. Bu amcamız da karakterinden hiç ödün vermeden "Helal sana çekirge. Hakkettin bu onur mücadelesini" diyen bakışlarla yanında duran yarı çıplak kızların kıçını okşardı. Kaybedene inat bizim spikerin sorduğu sorulara, utancından kameraya zor bakan şişmanlar "Çabuk kesildim", "Şu halimden utanıyorum", "Program çıkışında gösteririm ben it'e", "Açtım", "Kimsin sen bilader?" gibilerinden yanıt verirdi.
1 ay sürdü mü bilmem. Ama çok gülmüştüm o programa. Güldürürken acındıran bir şeydi. Gerçi o kızların giydiği elbiseleri hala hatırlar gibiyim.
